Jeff Jensen
|
club: Goorblues artist: Jeff Jensen |
© Rootsville 2016 |
|
Het werd even schuiven in mijn concert-kalender want het optreden van de revelatie van 2015 stond hier eerst op een andere datum gepland. Paul en Michel zijn echter steeds van goede wil en toen Jeff’s manager een andere datum vooropstelde kwamen ze uiteindelijk uit op deze zondag 22 mei. Mede doordat het hier ergens voor Jeff Jensen allemaal begon in 2015 konden we dus niet onder dit concert onderuit om zo ons respect te kunnen tonen aan deze ‘Goorblues’. We tonen dan ook nog eens de foto waarmee het toen allemaal begon en die achteraf door Jeff gekozen werd om als cover van zijn nieuwe 'Live' album. Een concert dat destijds door alle aanwezigen hier met een grote 'wow' factor bestempeld. Ondertussen weet gans Europa al wie deze Jeff Jensen is en samen met zijn vaste bassist Bill Ruffino en drummer David Green zijn we allen ook vandaag er rotvast van overtuigd dat het hier een feestje zal gaan worden.
Blues is a feeling en met dit statement heeft Jeff Jensen hier weerom een pracht van een concert neergezet. Het eerste gedeelte was wel een beetje anders dan wat we gewoon zijn van deze Memphis guitarslinger. Een beetje meer funk, een beetje meer jazz maar met de volle overgave zoals we het van hem gewoon zijn. Met toch een paar nummers uit zijn vorig gelauwerde album ’Morose Elephant’ met het gospel Tijens de pauze heeft deze Jeff Jensen meer dan zijn handen vol met CD's te signeren en hebben we achteraf nog een babbel met hem. Nog 1 week te gaan alvorens dit trio terug richting Memhis zal afreizen met niets dan goede herinneringen aan Europa. Net als wij genoten hebben van hem heeft hij genoten van de aandacht aan zijn persoon. Hij is trots hier na zijn tweede doorgang vast te stellen dat zijn groep van vaste fans gestadig blijft groeien. It's was fine meeting this Jeff Jensen but I hope that in the second set Tom Waits comes alive...and it sure will!!! Alsof het eerste gedeelte een try-out leek kwamen Jeff, Bill en David vol overgave het podium op voor een naar eigen zeggen een sterke concert-set zoals we het van hem gewoon zijn. Met Wat daarop volgt is nog meer waanzinniger te noemen. Wanneer Jeff en Bill het podium verlaten om alle spotlights op David Green te richten laat deze hier een drumsolo horen om ‘U’ tegen te zeggen. Zelden zo eentje mogen meemaken geen improvisatie en duidelijk afgemeten, geweldig! Met een bluesje van Ray Charles wordt het hier een ouwe getrouwe slow and sexy time op de dansvloer van dit Goorblues danscafé. Met Bob Dylan zijn 'All Along The Watchtower' wordt 'den Jimi' alle eer aangedaan maar weten de trouwe fans ook dat het einde er zit aan te komen. Gelukkig krijgen we nog een bisser om alles door te spoelen en zit de verstrooiing voor deze zondagmiddag erop en is het back to reality. Niet vergeten op 12 juni is er hier 'Mississippi Bigfoot' en geloof me het kot zal te klein zijn...
more pics on
|
overtrokken ‘Going Home’ en ‘Paper Walls’, but we’ll always be in love with him! Met het instrumentale 'JJ Boogie' gaan we al richting einde eerste set maar met de belofte dat het alleen nog beter zal worden blijven we vol spanning uitkijken wat set 2 zal brengen.
het aanstekelijke ‘Make It Trough’ zitten we dan dadelijk op het juiste spoor. ‘Empty Bottles’ het opzwepende ‘JJ Boogie’ en ‘Elephant Blue’ doen dit concert omschakelen in zesde versnelling en laat deze Jeff Jensen ook horen dat hij een ‘Klezmer Feeling’ heeft. En dan was er het zoveelste kippenvel moment met Tom Waits zijn 'Heartattack and Vine' en ik was blijkbaar niet de enige die hierop zat te wachten als werd het voor mij even slikken.